Sport V
Limburg
erleden
De Canon-Kandidaten
Bessems, Jean
Kunstenaar op het groene laken
![Jean Bessems (Cadier en Keer, 4 januari 1945) is een voormalige Nederlandse biljarter. Bij het kunststoten (biljart artistique) werd hij tweemaal wereldkampioen en viermaal Europees kampioen.
Biografie
Jean Bessems werd geboren in Cadier en Keer. Zijn vader was boer, duivenmelker en later caféhouder. Naast biljarter was hij machinebankwerker.[1] Twintig jaar lang was hij net als zijn vader een gepassioneerde duivenmelker.
Op 14-jarige leeftijd begon hij met biljarten. Hij voetbalde tot zijn 19e en moest toen kiezen tussen het biljarten en het voetballen. Bessems speelde eerst libre, maar stapte later over op het kunststoten.
Zijn internationale doorbraak maakte Bessems in 1965 op het Europees jeugdkampioenschap biljarten. In 1971 won hij zijn eerste medaille als senior. Dit was een zilveren op het Europees kampioenschap cadre 47/2 in Nice. Hij speelde tegen beroemde biljarters als Raymond Ceulemans, Henk Scholte, Hans Vultink, Francis Connesson en Emile Wafflard. Hij reisde de hele wereld over en gaf zelfs demonstraties in Rusland, wat ten tijde van het Sovjetrijk heel bijzonder was. Volgens zijn trainer René Vingerhoedt lag zijn kracht met name bij het perfect afstoten, wat van belang is om een topspeler te worden.
Hij werd wereldkampioen in 1985 in Sluis in Zeeland en in 1988 in Stockerau in Oostenrijk en Europees kampioen in Bruay Sur Escaut in Frankrijk, in Dongen en Gorsel in Nederland, en Wilrijk bij Antwerpen. In 1991 zette hij een punt achter zijn sportcarrière en in 2005 ging hij met de VUT. Later pakte hij het biljarten weer op in de hoogste klasse.
Titels
Wereldkampioen kunststoten - 1985, 1988
Europees kampioen kunststoten - 1986, 1987, 1988, 1989
Nederlands kampioen kunststoten - 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989
Nederlands kampioen kader 47/2 , 47/1 en 3x kader 71/2](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_4a2bec79fc654548bbeeeb969d6cf8d0~mv2.png/v1/fill/w_264,h_275,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.png)
Jean Bessems (Cadier en Keer, 4 januari 1945) is een biljarter. Bessems werd geboren in Cadier en Keer. Op 14-jarige leeftijd begon Jean met biljarten en speelde eerst libre. Later stapte hij over op het kunststoten. Zijn internationale doorbraak maakte Bessems in 1965 op het Europees jeugdkampioenschap. In 1971 won hij zijn eerste medaille als senior: zilver op het Europees kampioenschap cadre 47/2. Hij werd wereldkampioen kunststoten in 1985 en 1988 en 4 keer op rij Europees kampioen van 1896 t/m 1989. Naast zijn internationale successen werd hij tussen 1981 en 1989 maar liefst 8 keer Nederlands kampioen. In 1991 zette hij een punt achter zijn sportcarrière.
Brentjens, Bart
Nieuw goud in Atlanta
![Bart Jan-Baptist Marie Brentjens (Haelen, 10 oktober 1968) is een Nederlands mountainbiker. Hij is tienvoudig Nederlands kampioen mountainbike en werd dat onafgebroken van 2000 tot en met 2007.
Carrière
Bij de eerste Olympische Spelen waar het onderdeel mountainbiken op het programma stond, Atlanta 1996, won Brentjens de gouden medaille. Voor deze Spelen werd hij getraind en bijgestaan door zijn toenmalige zwager Gert-Jan Theunisse. In 2000 deed Brentjens ook weer mee, maar won hij geen medaille. Bij de Olympische Zomerspelen 2004 daarentegen won hij de bronzen medaille. Bij de Olympische Zomerspelen 2008 werd hij slechts 37e.
Brentjens heeft in 2008 zijn loopbaan officieel beëindigd en is gestart als teammanager van zijn eigen team. Hij start echter nog regelmatig in wedstrijden.
Sinds november 2016 is Bart Brentjens Product Manager bij American Eagle mountainbikes[1]. Brentjens is daarnaast samen met Rob Warner co-commentator voor Red Bull TV's uitzendingen van de UCI Mountain Bike World Cup (XCO). [2][3]
Trivia
In 2005 werd voor het eerst de "Bart Brentjens Challenge" gehouden. Dit is een mountainbike-marathon door Zuid-Limburg.
Openbaarvervoerbedrijf Veolia vernoemde een van zijn Velios-treinen naar hem.[4]
Bart Brentjens heeft sinds 2003 alle Nederlandse mountainbikewedstrijden waar hij aan de start verscheen ten minste één keer gewonnen, met uitzondering van de Stappenbelt Rabobank MTB Trophy.
Brentjens is van oorsprong chrysantenkweker.
Bart Brentjens is een volle neef van Frans Maassen.[5] Zij trainden in de winter vaak samen.[6]
Hij won in 2013 de 1e editie van het NK Tegenwindfietsen.](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_e658a1a000f44e78aba07e1d2b531118~mv2.png/v1/fill/w_264,h_275,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.png)
Bart Jan-Baptist Marie Brentjens (Haelen, 10 oktober 1968) is een mountainbiker. Hij is tienvoudig Nederlands kampioen mountainbike en werd dat onafgebroken van 2000 tot en met 2007. Bij de Olympische Spelen van Atlanta (1996) stond mountainbiken voor het eerst op het programma. Brentjens won goud. In de drie daaropvolgende Spelen haalde Brentjens alleen in 2004 het podium (brons). Brentjens beëindigde zijn loopbaan in 2008 en startte als teammanager van zijn eigen team. Sinds november 2016 werkt hij tevens voor American Eagle mountainbikes en is hij co-commentator voor Red Bull TV-uitzendingen van de UCI Mountain Bike World Cup.
Coerver, Wiel
Man met een eigen methode
![Wiel Coerver (Kerkrade, 3 december 1924 – aldaar, 22 april 2011) was een voetballer en voetbaltrainer.Coerver was een meer dan verdienstelijk voetballer en werd met de mijnwerkersploeg Rapid JC, voorloper van het huidige Roda JC, in 1956 kampioen van Nederland. Als coach won hij met Feyenoord in 1974 de UEFA Cup en de nationale titel. Hij trainde eerder nog andere clubs als Sparta, N.E.C. en Go Ahead Eagles. Vanwege zijn geavanceerde trainingsmethoden werd hij omschreven als de 'Albert Einstein van het voetbal' en gold hij in zijn tijd als een van de baanbrekende voetbalcoaches.
Zijn eerste baan waarin hij aan de slag ging als trainer werd de amateurclub SVN, destijds "het Ajax van het zuiden", een vereniging die hij tussen 1959 en 1965 via diverse titels en kampioenschappen optrok tot de top van het amateurvoetbal: met ongewoon attractief, aanvallend en technisch verzorgd spel. Coerver was ook de eerste voetbaltrainer die, met zijn interesse voor balfysica en hang naar perfectie, gebruik maakte van de kennis van bewegingswetenschappers, onder andere van onderzoekers van de universiteit in Nijmegen. Coerver zette o.a. 'kappen en draaien' als eerste op de trainingsagenda, naast onderdelen als traptechniek, balcontrole, lichaam-ertussen-zetten en wegdraaien-bij-de-tegenstander. Als er na regen een modderpoel op een oefenveld ontstond, kregen spelers van Coerver opdracht een slidingbroek aan te trekken om eindeloos te oefenen op de bal bij een tegenstander weghalen via tackles in glijvlucht of met een correcte sliding. Wanneer hij twijfelde over inzet, motivatie of vechtlust van zijn elftal schuwde de ambitieuze Coerver soms ook minder conventionele pepmiddelen niet. Uit zijn jaren als amateurcoach dateert een verhaal dat de Coerver om zijn spelers 'opgelaad' te krijgen vlak voor een belangrijke wedstrijd in zwart-wit een Spaans stierenvechtersfilmpje liet afdraaien in de kleedkamer. Later, in de jaren zeventig, diende Coerver sterspeler Jan Peters van N.E.C. zelfs anabolen toe, om deze sterker te maken.[1]
Wiel Coerver is vooral bekend geworden met de Coerver-methode, die gericht is op zo volledig mogelijke balbeheersing, aangevuld met de nodige techniek en spelcreativiteit. Coerver is in tal van landen actief geweest om zijn methode aan jeugdige voetballers te onderwijzen. Ook zijn er boeken en dvd's uitgebracht om de oefenstof duidelijk te maken. Wereldwijd bestaat ook al 37 jaar de Coerver Coaching voetbalschool. De doorontwikkelde Coerver Coaching-methode wordt in meer dan 50 landen en door vele nationale voetbalbonden en clubs omarmd, onder andere door SL Benfica en de jeugdafdeling van Manchester United. In april 2015 werd door Coervers oude club Roda JC bekendgemaakt dat onder de leiding van zijn oud-protegé Michel Mommertz de jeugd en beloften gaan trainen volgens de Coerver-methode. Zo is "de cirkel weer rond".
De begeesterde voetbaltrainer uit Kerkrade werd in 2007 benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Op 24 mei 2008 werd Wiel Coerver door de Coaches Betaald Voetbal (CBV) onderscheiden met de Oeuvreprijs beste trainer/coach. De prijs kreeg hij uitgereikt door zijn collega-oefenmeester Kees Rijvers.
Coerver, die zelden een blad voor zijn mond nam, kampte met hartproblemen. Voor zijn gezondheid had hij het doktersadvies gekregen meer te werken in landen met een warmer klimaat. Hij overleed op 86-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking.[2]](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_1bbf04ef73f3451fbb0c966eb186b846~mv2.png/v1/fill/w_264,h_275,al_c,lg_1,q_85,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.png)
Wiel Coerver (Kerkrade, 3 december 1924 – aldaar, 22 april 2011) was een voetballer en voetbaltrainer.Coerver was een meer dan verdienstelijk voetballer en werd met de mijnwerkersploeg Rapid JC, voorloper van het huidige Roda JC, in 1956 kampioen van Nederland. Als coach won hij met Feyenoord in 1974 de UEFA Cup en de nationale titel. Hij trainde eerder nog andere clubs als Sparta, N.E.C. en Go Ahead Eagles. Vanwege zijn geavanceerde trainingsmethoden werd hij omschreven als de 'Albert Einstein van het voetbal' en gold hij in zijn tijd als een van de baanbrekende voetbalcoaches.
Lambregts, Cor
De 'renner' uit Roermond
![Cornelis Johannes Maria (Cor) Lambregts (Roermond, 22 april 1958) is een voormalige Nederlandse langeafstandsloper. Hij is drievoudig Nederlands kampioen en nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen, waar hij aantrad voor de marathon. Die wedstrijd moest hij echter voortijdig staken.
Loopbaan
In 1978 startte Lambregts met hardlopen. Daarvóór was hij actief geweest in de wielersport, waarin hij zich had ontwikkeld tot een regionaal bekend wielrenner. De wielertraining vergde echter erg veel trainingstijd, vandaar dat de Roermondenaar besloot om te kiezen voor een minder tijdrovende tak van sport. "Lopen slokt minder trainingstijd op. Per dag train ik nu zo'n 1,5 uur, terwijl het wielrennen 3 à 4 uur kostte en met mijn studie kon ik dat niet meer combineren", aldus de toenmalige hts-student in 1980.[1]
In 1981 won Cor Lambregts verrassend de internationale Rude Pravo loop in Praag. Twee jaar later liep hij tijdens de CPC loop in Den Haag, een halve marathon, een tijd van 1:00.40. Deze tijd was bijna een minuut sneller dan het geldende wereldrecord van 1:01.36 van de Keniaan Mike Musyoki uit 1982. Bij nameting van het parcours bleek later echter, dat het zo'n 600 meter te kort was geweest door een verkeerd geplaatst keerpunt.[2] Datzelfde jaar debuteerde hij in de marathon van Rotterdam met een tijd van 2:12.40.
In 1984 vertegenwoordigde Lambregts, samen met Gerard Nijboer en Cor Vriend, Nederland op de Olympische Spelen van Los Angeles op de marathon. Nijboer en hij moesten echter voor de finish uitstappen. Cor Vriend werd 39e in 2:21.08. In datzelfde jaar liep hij 2:14.46 op de Chicago Marathon. Ook deed hij in 1986 mee aan de Europese kampioenschappen in Stuttgart op de 10.000 m.
In 1985 werd Lambregts derde op de marathon van Rotterdam in een persoonlijk record van 2:11.02 achter de Portugees Carlos Lopes, die met zijn tijd van 2:07.12 het wereldrecord met bijna een minuut scherper stelde, en de Brit John Graham (2:09.58). Met deze tijd is Cor Lambregts de elfde snelste Nederlander aller tijden op de marathon (peildatum oktober 2015).
In zijn nadagen kwam hij uit in de duathlonsport, waar hij in 1993 nog zesde werd op het EK Koningslutter (D) en zevende op het WK in Dallas (USA).
Tegenwoordig beoefent Cor Lambregts hardlopen recreatief. Met zijn eigen onderneming Cum Laude Projects is hij werkzaam als onafhankelijk projectontwikkelaar en vastgoedadviseur.[3] Daarnaast is hij als adviseur betrokken bij de Roermond City Run.](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_438cd14123a1467a80320e44413e7135~mv2.jpg/v1/fill/w_264,h_275,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.jpg)
Cornelis Johannes Maria (Cor) Lambregts (Roermond, 22 april 1958) is een langeafstandsloper. In 1978 startte Lambregts met hardlopen. Daarvóór was hij actief geweest in de wielersport, waarin hij zich had ontwikkeld tot een regionaal bekend wielrenner. De wielertraining vergde echter erg veel trainingstijd.
In 1984 vertegenwoordigde Lambregts Nederland op de Olympische Spelen van Los Angeles op de marathon, maar viel helaas uit. Een jaar later liep hij de marathon van Rotterdam in een persoonlijk record van 2:11.02. Met deze tijd is Cor Lambregts de elfde snelste Nederlander aller tijden op de marathon (peildatum oktober 2015).
![Maartje Yvonne Helene Paumen (Geleen, 19 september 1985) is een Nederlandse ex-hockeyster. Zij won met het damesteam goud op de Olympische Spelen van Beijing (2008) en Londen (2012). Paumen speelde 235 interlands (195 doelpunten) voor de nationale vrouwenploeg.[1] De Limburgse won met Hockeyclub 's-Hertogenbosch in de periode 2004-2017 elf keer de landstitel en tien keer de Europa Cup I. Paumen passeerde op 2 oktober 2015 Kim Lammers als topscorer aller tijden van de hoofdklasse. Ze maakte die dag haar 318de en 319de doelpunt op dit niveau.[2]
Maartje Paumen als speelster van Den Bosch
Paumen komt sinds de zomer van 2004 uit voor Hockeyclub 's-Hertogenbosch. Eerder speelde zij bij HC Geleen, later HC Scoop en Oranje Zwart. Bij Hockeyclub 's-Hertogenbosch speelde zij op het middenveld en later in de achterhoede. In Oranje fungeerde Paumen als linksback of linkshalf. Bekend is zij om haar gesleepte strafcorner.
Voor Oranje debuteerde Paumen tijdens het gewonnen toernooi om de Champions Trophy 2004 in Rosario (Argentinië). In de finale van het WK hockey voor vrouwen van 2006 tegen Australië scoorde Paumen de 3-1 voor Nederland uit een strafbal.
De behaalde zilveren medaille op het EK hockey 2007 te Manchester was voor Paumen een dieptepunt in haar carrière.[3] In de poulewedstrijd tegen Engeland liep zij zwaar knieletsel op, wat verder spelen onmogelijk maakte. Op de Olympische Zomerspelen 2008 in Beijing was Paumen weer van de partij. Zij scoorde in alle poulewedstrijden, tegen Zuid-Afrika (tweemaal), Zuid-Korea (tweemaal), China (eenmaal), Australië (tweemaal) en Spanje (eenmaal). In de halve finale tegen Argentinië scoorde zij driemaal. Met elf doelpunten werd zij topscorer aller tijden van een olympisch hockeytoernooi. Op 22 augustus 2008 wachtte na de gewonnen hockeyfinale tegen China een gouden medaille.
In 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016 werd zij topscorer in de Hoofdklasse. In 2011 en 2013 werd zij verkozen tot speelster van het jaar in de Hoofdklasse en ontving daarmee de Gouden Stick. In totaal was Paumen in de Hoofdklasse goed voor 369 doelpunten: 16 voor Oranje Zwart en 353 namens Den Bosch.
Op 10 augustus 2012 won zij met het Nederlands elftal de spelen van Londen door met 2-0 te winnen van Argentinië. Paumen scoorde uit een strafcorner het tweede doelpunt. Dat was haar veertiende doelpunt op de Olympische Spelen, een olympisch record.
Op 14 juni 2014 won Paumen samen met de Nederlandse ploeg goud op het WK hockey in Den Haag. Op 20 augustus 2016 won Maartje Paumen samen met haar team zilver op de Olympische spelen in Brazilië. Na dit toernooi heeft Paumen besloten om te stoppen als speelster van de Nederlandse ploeg[4].
Op 18 mei 2018 maakte Paumen bekend direct met hockey te stoppen om assistent-coach te worden bij het Vughtse MOP. Paumen speelde het laatste jaar van haar actieve carrière bij Royal Antwerp.[5]](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_127578f6601f42c78469c6d00e6f1ad1~mv2.jpg/v1/fill/w_264,h_275,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.jpg)
![Arnold Petrus Maria Vanderlyde (Sittard, 24 januari 1963) is een voormalig Nederlands bokser en 3-voudig winnaar van Olympisch brons.
Vanderlyde begon op vijftienjarige leeftijd met boksen in boksschool De Amateur in Munstergeleen, waar hij 7 jaar trainde bij bokstrainer Jan Derhaag. In zijn loopbaan behaalde hij als amateur driemaal brons op de Olympische Spelen: in 1984, 1988 en 1992. Daarnaast was hij driemaal Europees en achtmaal Nederlands kampioen. Zijn grootste sportieve rivaal al die jaren was de Cubaan Félix Savón, van wie Vanderlyde in zeven onderlinge confrontaties nooit heeft weten te winnen. In 1991 werd hij, samen met schoonspringer Edwin Jongejans, gekozen tot Sportman van het jaar.
In 1992 stopte Vanderlyde met topsport en stapte hij over naar het bedrijfsleven. Hij heeft zijn eigen bedrijf, waarmee hij presentaties, workshops en trainingen voor bedrijven verzorgt.
In 2009 presenteerde Vanderlyde zijn eerste boek: Fighting for success![1]
Trivia
Arnold Vanderlyde was in 2021 te zien als een beveiliger in The Passion 2021.
Vanderlyde was in 2006 jurylid van de LGD Poëzieprijs.
Arnold Vanderlyde verbond zich in 2005 aan het goede doel Right To Play. Als ambassadeur bezocht hij in 2006 Oeganda. In november 2011 bezocht Vanderlyde Burundi.
Hij verzorgde het commentaar voor de World Boxing Council, op RTL 7, samen met Koert Westerman.
Vanderlyde was in 2012 te zien in een reclamespot voor Dove.
In 1997 nam Vanderlyde deel aan het televisieprogramma Spel Zonder Grenzen voor de gemeente Heerlen.
In 1991 presenteerde Vanderlyde het dertiendelige televisieprogramma Fitless bij de VPRO.[2]](https://static.wixstatic.com/media/374d7d_f78810e29a844a90a835d5ab39c913c9~mv2.jpg/v1/fill/w_264,h_275,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/Image-empty-state.jpg)